bampel,
der
;
–/-Ø
oder
-n
;
möglicherweise aus der Wortfamilie von
lat.
pampinus
,
frz.
pampre
›Weinranke‹
(vgl.
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß
).
›Rebschoß‹.

Belegblock:

M. Herr. Das Ackerwerck (
Straßb.
1538
):
Noch soll man jn [stam̃] nit darumb fruchtbar schetzen / so eyn iede gerten eyn trauben hatt / sunder so an eym ieden bampel vil trauben hangen [...] / vnd zů letst auch frucht vß der bampeln bampel an jm bringt.
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß ;
Schweiz. Id. (a.
1531
/
48
).