bapel,
bappel,
die
;
-n/–
;
zu
mhd.
bapel, bappel
›geringe Münze‹
(;
BMZ
1, 87a
).
phras.:
einer bapeln nicht / nie wert sein / werden
›keinerlei Wert haben / erhalten‹.

Belegblock:

Thiele, Minner. II,
18, 233
(Hs. ˹
wobd.
,
15. Jh.
˺):
ich nem fúr dich ain leipp | der súben nit wernd ainr bappeln wert!
Schlosser, H. v. Sachsenh.
389
(
schwäb.
,
1453
):
Da man dich dennocht nant ain bůl | Und doch nie würt ainr papeln wert?