beelzebubisch,
Adj.
›vom Teufel geschickt, dem Teufel gehorchend‹; im Beleg als Schimpfwort gebraucht.

Belegblock:

Spillmann, Wortsch. Müntzer.
1971, 114
(
1521
):
dyselbigenn beltzebuppischen knechte bringen eyn stucke auß der heiligen schrifft zcu margke.