birke,
›Birke‹.
Syntagmen:
die b. brechen / pflanzen
.Wortbildungen:
birkenbaum
birkenbusch
birkenmos
birkenrute
birkensamen
birkenschos
birkhan
birkhenne
Belegblock:
Die birken pflanzet man gerne im alten monden.
Ebd.
267, 15
: Morellen mack man pfropfen auf morellen, item auf pflaumen, item auf byrken.
von dannen off eyne birke, dy do steet boben dem see Gymen.
mache die mitter rind von einer pürcken zu puluer vnd thus in wein.
die straf ist […] von ainer aspen oder burken, wan mans zu zimmer mit der praiten axt behaut, 3 ℔.
Ein jedes band von weiden / oder andern gerten / als bircken / pfriemmen / burtzen oder stro.
Von sinen gesellen | Im lützell helffe geschach. | Hector ain birchen brach.
Bender / Allerley weiche gewaͤchs darauß man band machet / als Wyden / Bircken / ec. Vimen.
ist abermals das march hinab an ainen alten gräsigen weeg biß zu ainer pürchen und ferchen so marchpaum sein.