brasch,
der
;
zu
mnd.
brasch
›Krach, Gebrüll‹
().
›Lautstärke, Deutlichkeit, Strenge‹.
Rib.
Bedeutungsverwandte:
vgl. (
der
5, ,  3.

Belegblock:

Frantzen u. a., Kölner Schwankb. (
Köln
um 1490
):
Do reed de koningk Salomon myt synem volcke myt groteme brasche van dar to Jherusalem in synen koningklichen sal.