brasch,
zu
mnd.
brasch
›Krach, Gebrüll‹
(
).
›Lautstärke, Deutlichkeit, Strenge‹.
Rib.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
(
der
)
5,
,
3.
Belegblock:
Frantzen u. a., Kölner Schwankb.
(
Köln
um 1490
):
Do reed de koningk Salomon myt synem volcke myt groteme brasche van dar to Jherusalem in synen koningklichen sal.