brottafern(e),
die
;
Grundwort zu
mhd.
tavërn(e), tafërn(e)
›Schenke‹
(, 1411f.), dies über
ital.
taverna
aus
lat.
taberna
›Bretterhütte, Bude‹
(, 3000f.;
Kluge/S.
1995, 818
).
›Bäckerei, Brotbank‹;
zu  1,  1.

Belegblock:

Hauber, UB Heiligkr. (
schwäb.
,
1437
):
die brottaͤfern zů Ertingen fuͤr fuͤnf pfund Haller angeschlagen.