caldäisch,
Adj.
›aus der Landschaft Kaldäa stammend‹; subst.: ›die kaldäische Sprache‹.
Wortbildungen:
caldäischen
›Kaldäisch sprechen‹.

Belegblock:

Kurrelmeyer, Dt. Bibel (
Straßb.
1466
):
die wort vnd red diß buͦchs danielis ist gewesen chaldeysch.
so mag ich [...] baß chaldeyschen.
Schlosser, H. v. Sachsenh.
2846
(
schwäb.
,
1453
):
pfenning, vil kaldayscher müncz, | Die man zuͦ Mecka slahen tuͦt.
Sudhoff, Paracelsus (
1530
):
auch die sprach hebraisch, chaldeisch, arabisch und griechisch.
Bauer, Haller. Hieronymus-Br.
63, 36
(
tir.
,
1464
):
Er hat chunt ewraische sprach vnd [...] galldäische sprach.
Kurrelmeyer, a. a. O. ;
Sudhoff, a. a. O. .
Vgl. ferner s. v. .