consequenz,
die / das
;
aus
lat.
cōnsequentia
›Folge‹
(
Georges
1, 1515
).
›Folge; Schlußfolgerung‹;
Bedeutungsverwandte:
, (
die
6.
Syntagmen:
böse / notdürftige c.

Belegblock:

Reichmann, Dietrich. Schrr.
91, 23
(
Nürnb.
1548
):
da macht vnser vernunfft vn̄ der Teuffel ein gar boͤse consequentz / vnd folge drauß.
Rot
299
(
Augsb.
1571
):
Consequentz, Ein volgender / oder die nachfolg selbs / Als wenn man spricht: Wer gern leugt (so ist das consequens) der stilt auch gern / dann es volgt eins auffs ander.
Schulz/Basler
1, 381
;
Eckel, Fremdw. Murners.
1978, 122
.