consilarius,
der
;
aus
lat.
cōnsilārius
(
Georges
1, 1526
).
›Ratgeber, Berater‹.
Bedeutungsverwandte:
 3,  1.

Belegblock:

Rieder, St. Georg. Pred. (Hs. ˹
önalem.
,
1387
˺):
Der dritt nam haisset ,consilarius‘, daz sprichet ain ,ratgeb‘.
Rot
299
(
Augsb.
1571
):
Consilarius, Ein rahtgeber / od’ rathsfreundt.