cubus,
wohl
der
;
aus
lat.
cubus
›Würfel‹
(
Georges
1, 1784
).
›Würfel‹.

Belegblock:

Bauer u. a., Kunstk. Rud.
914
(
oobd.
,
1607
/
11
):
Ein [...] becherlin [...] uf dem deckel steht ein cubus mit spitzen.