eleganz,
die
;
aus
lat.
elegantia
›geschmackvolle, feine Wahl‹
(
Georges, Neub.
1, 1836
 f.; vgl. auch
Dwb, Neub.
7, 1210
).
›feines Benehmen‹.
Bedeutungsverwandte:
,  2, .

Belegblock:

Rot
308
(
Augsb.
1571
):
Elegantz, Schoͤne huͤpfsche hofzucht / klugheit / zier / als im reden.
Schulz/Basler
5, 61
;
Henne, Hochspr.
1966, 117
.