gänskrage,
der
.
›Hals der Gans‹;
zu .

Belegblock:

Euling, Kl. mhd. Erz. (
nobd.
,
E. 15. Jh.
):
man get sicher aüff eym genskragen, | jst ein pruck uber das mer weyt, | daruber fert man wider streyt. | die selbig gans ist groß an mas, | scheyst jenssetz mers und ist hie gras.