gedengeln,
V.;
zu
mhd.
denglen/tengelen
›dengeln, klopfen, hämmern‹
(
).
›hämmern, klopfen‹; bildl. ›(jm.) etw. auseinandersetzen‹.
Belegblock:
Helm, H. v. Hesler. Apok.
(
nrddt.
,
14. Jh.
):
Swiget biz ichz getengele | Vorder, daz mans wol vorneme.