geschlinden,
V., unr. abl.
›etw. essen, (ver)schlucken, verschlingen‹.
Belegblock:
Er drucket mich daz ich nit kan reden | Als ich wil, noch vort getreden | Odir daz mich luͤstet, geslinden | Daz mir zum lybe moge nuͦtz bringen.
do gesteckete imme ein grot in sinre kelen. Den enmoͤhte er weder us gewerfen noch in geschlinden.
Pyritz, Minneburg
5454
.