geschwase,
Adj.;
zu
mhd.
geswâse
›heimlich‹
().
›heimlich‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  4, (Adj.) 2,  2, , (Adj.),  7, , (Adj.),
2
 1.

Belegblock:

Helm, H. v. Hesler. Apok. (
nrddt.
,
14. Jh.
):
Der wille sprach geswase | Zu dem argen Sathanase: | ,Du vient mines sweizes!‘
Ders., H. v. Hesler. Nicod. (
nrddt.
,
14. Jh.
):
er [Judas] saget in vil geswase: | „Swen ich kusse, der ist Crist“.