gespensch,
das
;Gille
(s. u.) belegt; dort semantisch außerordentlich vage gebraucht; im folgenden Anlehnung an das Bedeutungsfeld von .Belegblock:
mit diser ordnung sunderling | get man von dem gespensche | Der unvolkummenhait allain | hin czu der volkumenhait ein.
Ebd.
123, 202
: ab ain mensch | wart an gewendet mit gespensch | sam czorn und ungedulde.
Ebd.
133, 86
: daz er [arczt] in | von der krankait gespensche | Well hail und gesunt machen.