gripsen,
V.;
zu
grips
›Griff‹ ().
›etw. greifen, etw. an sich reißen‹.
Wortbildungen:
gripser
›Mistgabel‹.

Belegblock:

Jürges u. a., Waldecker Chron. (
wmd.
1546
):
2 heuforken. Gripser zu pferden und zu fullen.
Helm, Maccabäer (
omd.
/
nrddt.
, Hs.
A. 15. Jh.
):
daz er sich hate versucht dar | alles daz er wolde gripten
(wohl reimbedingt)
| an sich die lant Egypten.