häuten,
V.
1.
›jm. die Haut abziehen‹; im Beleg ütr.: ›jn. seiner (närrischen) Verkleidung berauben‹; Belegblock:
Dar gegen ist manch narr vff erd | Der sich annymbt naͤrrscher geberd | Vnd wann man jnn joch schünd vnd süt
[Ausgabe
hütGoedeke
, Brant. Narrenschiff: ] |
So kund er doch gantz nütz dar mitt.Belegblock:
im satelhuse [...] item 20 sombowm, die gehutet sind, item 1 schog und 40 rytbowm, die ouch gehutet sind.
Der wagensaͤttel halb: sol man uswaͤndig huͥten und inwaͤndig aͤdern und tecken.