hatman,
der
;
Bw wohl zu
ung.
had
›Armee, Heer; Krieg‹
(
Halász u. a., Ung.-dt. Großwörterbuch.
1998, 582
).
›Feldhauptmann‹.

Belegblock:

Qu. Brassó
5, 151, 9
(
siebenb.
,
1596
, Hs.
1726
):
Stephan war sein Hatmann gewesen.