jarlon,
jareslon,
der
;
–/-e
+ Umlaut.
›jährliche Vergütung für Dienstleistungen‹;
zu  1,  1.
Bedeutungsverwandte:
, ; vgl. .
Syntagmen:
den j. fordern / geben / schuldig sein / verdienen; um j. dienen
.

Belegblock:

Lau, Qu. Neuß  (
rib.
,
1546
):
Des sall ein yder trumpener vur sinen jairloen haven 15 gulden curr.
Grosch u. a., Schöffenspr. Pössneck 
61, 36
(
thür.
,
1474
):
unde her auch eyn jarlon alleyne nicht furdert.
Leisi, Thurg. UB
6, 487, 24
(
halem.
,
1368
):
zway pfunt haller umb mist, ain jarlon, núne viertal haber.
Bastian u. a., Regensb. UB
483, 42
(
oobd.
,
1364
):
Dem Hansen auf dem haus von seinem jarlon 7 lb.
Ders., Runtingerb. 
2, 401, 16
(
oobd.
,
1402
):
ich schuͤf ym 10 s. R. fuͤr sein jarlon dez michen vor Marttiny.
Loose, Tuchers Haushaltb. ;
Geier, Stadtr. Überl. ;
Bastian, Runtingerb.
2, 320, 1
;
Cirullies, Rechtsterm. Anh.
1981, 218
.