jeischen,
V.;
aus preuß. Imperativ
jeis
›geh‹ und preuß.
schai
›hier‹ (
Nesselmann, Thes. Ling. Pruss.
1873, 35
;
59
).
Ruf der Straßenhändler.

Belegblock:

Rwb (a. 
1394
).