junen,
jonen,
V.;
rotw.
(
Kluge, Rotwelsch.
).
›(Würfel) spielen‹.

Belegblock:

Lemmer, Brant. Narrensch. 
63, 46
(
Basel
1494
):
Mit rübling junen ist syn kouff | Biß er beseuelet hye vnd do | So schwaͤntzt er sich dann anderswo.