liban,
der
;
Bergname.
›Libanon (in einem geographisch kaum festlegbaren Sinne)‹; auch bildlich und ütr., in letzterem Falle: ›Weihrauch‹.
Wortbildungen:
libanisch
.

Belegblock:

Luther, WA (
1526
):
Dann Libanon auch dasselbige gebirge Hermon ist. Das dis sey der synn: Du hast ym Libanischen lande, das ist ym Judischen lande, grosse frevel geubt.
Bihlmeyer, Seuse (
alem.
,
14. Jh.
):
als der hohe liban unverschniten smaket [...], also bin ich ein bluͤndes [...] lieb.
Kurrelmeyer, Dt. Bibel (
Straßb.
1466
):
Wann sende mir auch zedrine hoͤltzer [...] von dem liban
[Var. W, 15. Jh.:
aus dem libanischen walde
].
Rauwolf. Raiß ([
Lauingen
]
1582
):
Tripolis [...] ligt [...] an den vorbergen des hohen Gebürges Libani.
Bihlmeyer, a. a. O. .