torhaus,
das
;
-es/-er
+ Uml.
›Tor, Torbau; das Tor als Gebäude‹; auch: ›Teil des Tores über dem eigentlichen Tordurchgang, in dem der Torwärter wohnt‹;
zu (
das
1,  1.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Küther, UB Frauensee
324, 18
(
thür.
,
1514
):
an dem thorhus genant das ubirthor.
Pyritz, Minneburg
117
(
nobd.
, Hs.
um 1400
):
Der burg torhus waz beschurt | Mit einem turn, hoch gemurt.
Rennefahrt, Stadtr. Bern (
halem.
,
1408
):
das groß thorhus wolt nider sin gefallen, hat er von grund uff wol verschnuert, und beworffen mit phlaster, das holtzwerk allesamment ab dem thorhus genommen.