aufbiffen,
V.;
zu nhd.
Beffchen
›Predigerkragen‹
, vgl.
mnl.
beffe
›Mütze‹
,
mlat.
biffa
›Mantel‹
(
Kluge, Etym. Wb.
60
;
de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek
37/38
).
›˹jn./etw.˺(?) herausputzen, schmücken, verzieren‹.
Bedeutungsverwandte:
 1, ,  2,  7, ; vgl.  1.

Belegblock:

Schöpper (
Dortm.
1550
):
Ornare Zieren auffmutzen außstreichen außbutzen auffzeumen auffbiffen.