gespirge,
zu einer möglichen Etymologie s.
;
;
;
s. auch
9.
›Schar, Gesellschaft‹; auch: ›Brut (von Vögeln)‹.
Belegblock:
Strehlke, Nic. Jerosch. Chron.
(
preuß.
,
um 1330
/
40
):
ouch ein andir bercvrit | bûwte daz gesperge.
Mit dînen kempfin in da birc | in des himelrîches zirc | bî der engele gespirc.
Sî vlûn ûf daz gebirge | mit al irme gespirge.
Welti, Pilgerf. v. Walth.
70, 27
(
omd.
,
n. 1474
):
Es gefellit ouch do das aller beste gespirge von habichen.